Ahmet Eren Özen
ahmeterenozen1@gmail.com
BİR İZMİR AKŞAMI
16/08/2023 Dün akşam üç programa katıldım. İlki Karşıyaka Bahçelievler Katlı Pazar Yeri'nin üstünde bulunan Sancar Maruflu STK Yerleşkesi'nde düzenlenen "Sancar Maruflu'yu Anma Programı" idi. Karşıyaka Belediye Başkanı Cemil Tugay Bey'in de katıldığı programda Vehbi Moğol moderatörlüğünde Sancar Maruflu'yu tanıyanlar onunla ilgili anılarını anlattılar. Kimler yoktu ki: KSK'liler, Küçükavcı markasıyla tanınan iş insanı Osman Avcı, CHP Karşıyaka İlçe Başkanı Rafet Yacan, CHP İzmir Büyükşehir Belediyesi Grup Başkanvekili Murat Aydın, Tiyatro Yazarı Haluk Işık, Emekli Öğretim Üyesi Yazar Serif Kutludag, Karşıyaka Belediye Meclis Üyeleri, Bahriye Üçok Muhtarı Levent Güçlü, Sancar Bey'in abisi Ziyaeddin Selçuk Maruflu, oğlu Cevat Ziya Maruflu ve torunu Defne Maruflu, Ege Kültür Sanat Federasyonu Başkanı Halit Şahin , İSKEM Derneği Başkanı İsmail Erkan, şair Süreyya Türkaydın aklıma gelen gelmeyen pek çok kişi... Nihayet programın son konuşmasını belediye başkanı yapıyor ve salondaki büyüklere: "Ben de sizin kadar olmasa da Sancar Bey'i tanımanın onunla Karşıyaka ile ilgili sohbet etmenin, görüşlerini almanın mutluluğunu yaşadım. Sancar Bey gibileri kolay yetişmiyor. O kentin hafızası ve belediyeci, sosyal girişimci biriydi" diyordu. Program Işıltan Uşaklıgil'in akordıyonuyla Sancar babanın çok sevdiği Rast makamındaki Eski Dostlar şarkısını çalmasıyla son buldu. Elbette bu şarkıya ben dahil salondakiler de eşlik ettik. Kafsinkaf sloganları atıldı. Salona baktım, Sancar Bey'i tanıyan en genç isimlerden birinin de ben olduğumu gördüm. Böyle bir ismi yani İzmir Baba'yı tanımak büyük bir mutluluktu. Kendisiyle ilgili bazı anılarım var. Bunları sizlerle de paylaşmak isterim. Sancar Maruflu'yu ilk olarak SKY TV kanalında sabah haberlerinde gazete okuyup yorumlaması ile tanımıştım. Ardından yine basında hemen hemen her etkinliği ya düzenleyen ya da etkinliğe katılan olarak görüyordum. İlk nerede karşılaştık hatırlayamıyorum ama Kent Konseyi de olabilir çünkü Sancar Maruflu her yerdeydi ben de her yere girmişimdir.  Konserlerimize kendisini davet etmiştim. Fakat gelemiyordu. İzmir Büyükşehir Belediyesi özel bir araçla Sancar Bey'e çeşitli programlara katılabilmesi için destek sağladı. Ayaklarından rahatsızlanınca da belediyeye bağlı Eşrefpaşa Hastanesi'nde tedavi oldu. Kendisi burada, hastane odasındayken telefonla konuşmuştuk. Omzumdaki rahatsızlığı söyleyince "hemen gel ben buradan randevunu alıyorum, buraya görün" dedi. Ertesi gün sabahtan hastaneye gittim. Önce İzmir Baba'nın yanına uğradım. İzmir Geceleri kolonyasından alıp kendisine hediye etmiştim. "Nereden buldun bunu? Çok mutlu oldum bunu çok az kişi bilir" dedi. Etiketine baktı Fethiye'de üretilmişti sanırım. Sonra bana aldığı andevu ile muayene oldum. Muayeneden sonra tekrar onun odasına geldim, teşekkür ettim, "bırakmam" dedi. Beraber öğle yemeği yedik. Bu hastane yemeği idi tuzsuzdu ama çok güzeldi. Kadınbudu köfte, patates püresi vardı o gün mönüde. Sohbet etmeye başladık. Bana "Senin sesini çok beğeniyorum. Sahneye çok yakışıyorsun. Sahnede diğer şeflerden daha hareketlisin" dedi. Evet İzmir Baba'nın gözlerinden İstanbul'un sahne tozunu iyi yutmuş genç şefin davranışları kaçmamıştı. Kendisi hastanedeyken Zeki Müren'in Kültürpark'taki anmasını yapamamış herkesi bizim 24 Eylül 2019'da Mavibahçe'de düzenlediğimiz konsere davet etmişti. Biz ondan aldığımız misyonla bu anma programlarına devam ediyoruz. Her yıl 24 Eylül'de Zeki Müren'i Fuar Kültürpark'ta manolya ağacı altında veya konserle anıyoruz. İkinci ziyaret yerim ise Basmane'ydi. Burada edebiyat söyleşisini izlemeye gittim. Basmane'de "oteller bölgesi" denilen alana ulaşmak Arnavut kaldırımlı taşlarla döşeli sokaklardan geçmeyi gerektiriyor. Bu dar ve karanlık bölgede geçmişte durumu iyi olanların oturduğunu kitaplardan okumuştuk. Şimdilerde bu semtte 72 ayrı milletin barındığını görüyorum. Cumbalı eski evler, yıkık dökük binalarla burası adeta film platosu gibi. Sokaktan geçerken size bakan değişik tiplerin her biri ayrı hikayeyi beraberinde getirmiş... 72 ayrı milletin sidik ve pislik kokusu havaya karışmış. Hava bu nedenle çok ağır. Yanımda bir maske olsaydı diye düşünmeden edemiyorum. Dar sokakların içinden geçiyorum. Bir erkek bir kadınla fuhuş pazarlığı yapıyor. Adeta şehrin içinde gettolaşmış bir görünüm. Birleşmiş Milletler'in mülteci kampı gibi belki de adi bir kopyası, uluslararası genel evi! Ne kadar OMO ne kadar TURSİL varsa uçakla buranın üzerine dökmek, çamaşır suyu bombardımanına tutmak istiyorum ve Konak Belediyesi'nce oluşturulan Sanathane adlı mekana varıyorum. Konuk şair Ataol Behramoğlu. Sohbet başlamış. Mekanın kapısı güvenlik tarafından kilitlenmiş. Demek ki güvenlik tehlikesi de var. Hele bir de akşamları insan buraya tek başına gelmeye korkar vallahi! Açık havadaki bu alanda basamaklar üzerine oturmak için ahşap banklar yerleştirilmiş. Çevredeki binaların tuvalet pencereleri buraya bakıyor. Yine ağır bir koku var. Ataol Bey'in söyleşisine gelenler arasında Erkan Sevinç Esat Erçetingöz Atilla Köprülüoğlu da var. Beni Hülya Gacar davet etmişti; onun yanına, en öne oturuyorum. Program Ataol Bey'e Konak Belediyesi Kültür Müdürü tarafından kahve fincanı hediye edilmesiyle son buluyor ve imza töreni başlıyor. Bu esnada bir takım ışık ve ses sorunları var, mikrofonlar falan devriliyor. Masa sandalye taşımak sorun oluyor. Ama ikram edilen soğuk suyun sıcak havada değeri benim için her şeyden üstün oluyor. Hülya Hanım yanında Aziz Nesin'in mektuplarını imzalı kitaplarını getirmiş, kitap imzasında Ataol beye gösteriyor. Maalesef o hiç ilgilenmiyor. Hatta Hülya Hanım'ın getirdiği hediyelerle dolu çantayı adeta parmağının ucuyla sandalyesinin kenarına koyuyor. Şaşırmıyorum. Bu şımarıklığı bu yazarlara onların etmediği değeri biz vererek yarattık. O sırada Atilla Bey'le Yenifoça'da görüşmek üzere sözleşiyoruz. Esat Bey ne güzel adam. Onu gündüzleyin Konak'taki Sancar Baba anmasından dolayı kutluyorum. Erkan Bey'le tokalaşıyoruz. Çıkarken şair Havva Keskin şair Alpaslan Durma yı ve bazı dostlarımı da görüyorum. Onlarla vedalaşıp kapıya ulaşıyoruz. Kadın güvenlik personeline kolaylıklar diliyorum. Ziraat Mühendisi ve şair Kader Eltutan da kapıda. Bir kadın olarak oradan meydana tek başına çıkmaya korkuyor haliyle. Bu nedenle hep beraber yürüyoruz. Sohbet ederken birden düşüyor ve kendini yerde buluyor. Kendisini kaldırıyoruz. O kadar karanlık ve yamuk yumuk sokaklar var ki; ben de düşebilirdim diyorum. Kader Hanım'ın dizi kanıyor. Meydana kadar acı içinde yürümek zorunda kalıyor. Acısını belli etmemeye çalıştı, dirayetini kutlamak gerekiyor. Birer şiir kitabı imzalıyor meydandaki lokantanın masasında, bize gecenin anısı olarak hediye ediyor ve ayrılıyoruz. Üçüncü ve son durağım İYİ Parti İzmir İl Başkanlığı oldu. Burası Çankaya'da hemen eski İtfaiye binasının yanında. Hülya abla ile yürüyerek Çankaya'ya doğru ilerliyoruz. Sokaklar pislik içinde, her yer çöp. Tezgah açanlar eski püskü şeyler birtakım elektronik cihazlar satıyor. Eskiden ANAP il başkanlığının olduğu binada 2018'den beri İYİ Parti var. Pasajın kepengi yarı inik. Eğilerek içeri giriyoruz. İkinci kata Hülya abla ile birlikte asansörle çıkıyoruz. Asansörde sigara içilmiş, pis kokuyor. Partide bizi Menemen İlçe Başkanı Sayın Yilmaz Karsli karşılıyor. Ne zarif, candan insan. Halbuki o farkında değil; arkasındakiler niçin geldin der gibi bize bakıyor. Yine de Yılmaz başkanın sayesinde toplantı salonuna giriyoruz. İçerisi haliyle kalabalık. Klima yetersiz kalıyor. Sıcak ve bunaltıcı havaya rağmen İYİ Parti Genel Başkan Yardımcısı ve İstanbul Milletvekili Buğra Kavuncu teşkilat mensuplarından gelen soruları dinliyor. Cevap veriyor. Bu toplantı basına kapalı bir toplantı. Biz ayaktayız, kapı tarafındayız. Tuvalete girip çıkanlar yüzünden buraya da hela kokusu doluyor. Derken Ali İhsan Ülker başkan Hülya ablaya yerini veriyor. Sağ olsun. Bu toplantıda TC Ahsen Kol gibi Karşıyaka'dan tanıdıklarım da var. Çiğli İlçe Başkanı Özgür Doğan Torbalı İlçe Başkanı Ahmet Künarlıoğlu Bayraklı İlçe Başkanı Erdinç Çobanoğlu Foça, Karabağlar, Güzelbahçe, Gaziemir gibi ilçe başkanları da var. Program bitiyor. Fotoğraf çekimi için adeta yarışanlar var. Kavuncu hiç kimseyi kırmıyor. Herkesle fotoğraf çekiliyor. Tam çıkarken ona elimi uzatıp bir soru soruyorum ve bir durumu aktarıyorum. Maalesef ehven bir çözümü yok. Böylece dağılıyoruz. İzmir'de bir akşam son bulmuş oluyor. |
|
|
Yorumlar |
| Henüz yorum yapılmamış. İlk yorumu yapmak için tıklayın |
Yazarın diğer yazıları |
| BAŞKA TÜRKİYE YOK! - 01/11/2024 |
| Ahmet Eren Özen - BAŞKA TÜRKİYE YOK! 1/11/2024 |
| EN GARİP RÜYADAN DAHA GARİP GERÇEKLİKLER YAŞIYORUZ - 28/10/2024 |
| Ahmet Eren Özen - EN GARİP RÜYADAN DAHA GARİP GERÇEKLİKLER YAŞIYORUZ 28/10/2024 |
| İZMİR KÖRFEZİNİ ÖLDÜREN NEDENİ AÇIKLIYORUM - 11/10/2024 |
| İZMİR KÖRFEZİNİ ÖLDÜREN NEDENİ AÇIKLIYORUM - Ahmet Eren Özen 11/10/2024 |
| MUTLULUĞA KAPI AÇIN - 07/10/2024 |
| MUTLULUĞA KAPI AÇIN - Ahmet Eren Özen 7/10/2024 |
| TÜRKLERİN KÜLTÜR TARİHİ - 10/09/2024 |
| Ahmet Eren Özen - TÜRKLERİN KÜLTÜR TARİHİ - 10/9/2024 |
| ZEKİ MÜREN FİLMİ NİÇİN ÇEKİLEMEDİ? - 08/08/2024 |
| ZEKİ MÜREN FİLMİ NİÇİN ÇEKİLEMEDİ? - Ahmet Eren Özen - 8/8/2024 |
| UNUTULMAYAN BEŞ SOSYAL DEMOKRAT - 07/08/2024 |
| UNUTULMAYAN BEŞ SOSYAL DEMOKRAT |
| FİLM ÇEKİMİ EKİP İŞİDİR - 02/08/2024 |
| FİLM ÇEKİMİ EKİP İŞİDİR - Ahmet Eren Özen 2/8/2024 |
| BİR FİLM HER ZAMAN SİNEMA FİLMİ MİDİR? - 30/07/2024 |
| BİR FİLM HER ZAMAN SİNEMA FİLMİ MİDİR? - Ahmet Eren Özen - 30/7/2024 |
 Devamı |
|
|
|
| Ahmet Eren Özen | |
| BAŞKA TÜRKİYE YOK! | |
|
|
| Ayhan Bahattin Tuğsuz | |
| BÂİS-İ ŞEKVA BİZE HÜZN-İ UMUMİDİR KEMÂAAL! | |
|
|
| Bülent Selçuk | |
| ARAP SAÇINA DÖNEN SIĞINMACI POLİTİKASI | |
|
|
| Göksenin Çakmak | |
| DOSTLUKLARLA YAŞIYORUM | |
|
|
| Haldun Çıray | |
| CENNETTİN KAPISI | |
|
|
| H. Zeki Sungur | |
| GÜLLÜK, GÜLİSTANLIK BİR TÜRKİYE (!) | |
|
|
| Metin Cansız | |
| TÜRK TARİHİNİ ÖĞRETMELİYİZ | |
|
|
| Prof. Dr. Coşkun Küçüközmen | |
| ACİL SERVİSTEKİ EKONOMİYE OVP YOĞUN BAKIM OLACAK | |
|
|
| Prof. Dr. İbrahim Attila Acar | |
| TÜRKİYE CUMHURİYETİ 100 YAŞINDA | |
