Daha önceki yazımda, Türkler'in ve Araplar'ın tarihsel gelişim içinde birbirleri ile olan ilişkilerini özetlemeye çalıştık. Yüzyıllar içinde özellikle Osmanlı Devleti'nde sadece savaşçı özellikleri dikkate alınan Türk milleti Anadolu'da ihmal edilmişti. Bu gidişe Osmanlı Devleti'nin çökmesi sonucu vatanı kurtarmak amacı ile halkı örgütleyen Kuvva-i Milliye ruhu son vermiştir. Türk milleti bu savaş ile kendisine öncülük eden ebedi Başkomutan Mustafa Kemal Atatürk ve silah arkadaşları ile makus talihine dur demiştir.

Mustafa Kemal ve arkadaşları bu örgütlenmeyi yaparken güney cephemizde Arap kabileleri Osmanlı ordularını zayıflatmak için düşmanla işbirliği yapıyor hatta hastanelerde yatan savunmasız yaralı askerlerimizi dahi baskınla, süngülerle şehit ediyorlardı. Araplar gerçekten bizleri ümmetleri olarak görselerdi bu ihaneti yaparlar mıydı? Yine bilinen bir başka gerçek Çanakkale muharebelerinde Araplar'dan oluşan bir alay askerin hiç mermi atmadan cephe gerisine çekilmesidir. Yani "Çanakkale'de Osmanlı tebaasındaki Araplar da bizimle birlikte harbettiler" sözü doğru değildir.

Bu mücadeleler verilirken Anadolu'da bazı satılmış vatan haini işbirlikçi şeyhler ve hocalar halkı isyana teşvik ederek kışkırtmakta idi. Bunlar, çeşitli cemiyetler kurarak din kisvesi altında halkın moralini bozarak direniş gücünü kırmaya çalışıyorlardı. Neyse ki kurtuluş büyük mücadeleler sonucu ve içimizdeki hainlere rağmen kazanıldı. Hainler de gerekli cezayı aldılar. Aldılar ama macera bitmedi, bu gidişle dünya döndükçe de bitmeyecek. Çünkü ''Emevi Zihniyeti'' devam ediyor.

Cumhuriyet'in ilanından sonra Atatürk'ün deyimi ile ''Türkiye Cumhuriyeti artık şeyhler, müritler ve dervişler memleketi olamazdı". 30 Kasım 1925'de çıkarılan kanunla da tekke, zaviye ve türbeler kapatıldı. Fakat ne yazık ki Atatürk'ün vefatından sonra siyasi partiler zaman içerisinde oy kaygısı ile "Siyasi İslamcılar"a öyle veya böyle göz yumdular. Öz eleştiri yapmak gerekirse bunda tüm partilerin az veya çok suçu vardır. 27 Aralık 1949'da kabul edilen, ABD ile karşılıklı imzalanan anlaşmayla eğitimin ABD'li yetkililerce belirlenecek müfredata bırakılması ile çeşitli burslar ile ABD'ye gönderilen öğrencilerin faaliyetleri, "Köy Enstitüleri"nin kapatılması, özellikle 1950 seçimleri sonrası 'Siyasi İslam'a yol verilmesi konularının hepsini bir bütün olarak ele almak gerekir diye düşünüyorum. Bunlara bir de yer altında faaliyetlerine devam eden, yani yasal olmayan çeşitli tarikatları da tabii ki eklemek gerekir. Özellikle bu yapılar, örümcek ağı gibi tüm ülkeyi sardılar.

İşin en üzücü yanı Türkler'in başına belki de bir daha gelmesi çok zor olan bir dehayı en yakın arkadaşlarının bile anlayamamış olmasıdır. Atatürk, Batı'yı ve medeniyet dünyasını akıl, bilim ve teknik yönüyle, hukuk yönüyle okumuş, Türk milletinin kültürü ve gençliğin eğitimiyle devletin ilelebet payidar olacağını, cumhuriyetin kurumlarıyla yaşayacağını öngörmüştü. O yaşarken pek çok arkadaşının dini taassup ile hareket ettiğini görmüş ve üzülmüştür. Atatürk vefat edince ilke ve devrimlerini uygulama yavaşlamış, durmuş sonra da gericilik başlamıştır.

...Devam Edecek...