"Medya ve Yayıncılık sektörü artan kağıt fiyatları ve yükselen maliyetler nedeniyle zorda." Bunu yıllardır sürekli olarak duyuyoruz. Fakat yine de yayıncılık faaliyeti gösterenlerin sayısı her geçen gün artıyor. Ancak nitelik artıyor mu? Nicelik olarak baskı teknolojisi ve görüntü teknolojisinde olanaklar giderek çoğalırken yazıların içeriği, haberlerin içeriği, kullanılın dil ve yazım, programların fayda düzeyi giderek azalıyor gibi.

Örneğin geçenlerde İzmir gazetecileri arasında bir Çağla Geniş tantanası oldu. İlkses Gazetesi'nden Çağla Geniş ödüllere sahip bir gazeteci. Her yıl yaptığı haberlerle pek çok ödül alıyormuş ve bu yıl da bir gazetecilik yarışmasında jüride yer almış. Durumu da Bakırçaytürk TV'den Murat Karakaş kendince eleştirmiş. Aman efendim, nasıl eleştirir diye kıyamet koptu. Bu konunun ayrıntılarına girmeyeceğim; çünkü sevimsiz ve gereksiz sözler söylenmiş. Kullanılan eril dil ve sert ifadeleri de doğru bulmuyorum.

Fakat çoğunuz belki de İlkses, Bakırçaytürk TV adlarını şu an öğrendiniz. Esas mesele bu. İzmir'de Yeni Asır Gazetesi haricinde hiçbir yerel gazete toplumun geneli tarafından ne okunuyor ne de biliniyor. Ege Telgraf Gazetesi var 65 yıllık, kaç kişi biliyor ya da nerede satılıyor? Günümüzde ulusal yayın yapan gazetelerin bile satıldığı büfeler, bayiler kalmadı. Karşıyaka Çarşı'ya gidenler bilir. Eskiden iskelenin önündeki büfe gazete satardı, şimdi satmıyor. Eski 06 Pastanesi'nin oradaki gazeteci abimiz artık gazete satmıyor. Gazeteleri ancak Migros'ta bulabiliyoruz. Diğer İzmir yayınlarına bakalım. 9 Eylül Gazetesi, İZ Gazete, Yenigün Gazetesi, Ekspress Gazetesi... Bunları da Konak'ta birkaç yer haricinde hiçbir yerde göremezsiniz. Ben geçenlerde Ürkmez'de İlkses, İzgazete ve 9 Eylül'ü gördüm de şaşırdım. Ancak diğerlerini sordum, yoktu.

Eh bir de sitelerimiz var. Haber siteleri. Onlardan Gerçek İzmir ve Egedesonsöz'e her gün girerim. Halbuki o kadar çok var ki; Sıcak Haber, Kanal Ben, Ege'de Son Dakika falan... Aslında hiçbirisini tıklamıyor, bilmiyoruz bile. Oysa hepsi çok değerli. Karşılaşmıyoruz, önümüze çıkmıyorlar. Ancak gazeteler gibi bu internet siteleri de yayın faaliyetinde bulunuyorlar ve yeni Basın İlan Kurumu düzenlemesi ile bunlar da devletten ilan alma suretiyle para kazanıyorlar. Evet aslında çok az kişinin bilerek ve isteyerek okuduğu, takip ettiği yayınlar; Resmi İlan üzerinden para kazanıyorlar. Bu destek son derece önemli. BİK, bu desteği vermese gazetecilik neredeyse yok olma tehdidi altında; çünkü İzmirliler yerel basını takip etmiyor! Ben yukarıda ismini açıkça verdiğim site ve gazeteleri severek, isteyerek okuyup takip ediyordum. Elbette Yeni Asır'ı da. Ama yine de İzmir'in medya alanında geri olduğunu düşünüyorum.

Ege TV kapansa da Sonmühür ailesi sayesinde radyo alanında devam ediyor. Batı Radyo, Can Radyo, Kordelya FM ve İmbat FM bilinen İzmir radyoları. Kanal Ege vardı şimdi yok. SKY TV kapandı. Eskiden Kanal 1 vardı; o satıldı. Bir Tv diye yeni bir kanal açılmış ama uyduda bulamadım, internette önüme hiç denk gelmedi. Sadece İzmir Milli Kütüphaneler Müdürü Ulvi Puğ bey ile ilgili bir videolarını Instagram'da gördüm.


Yerel basını İzmir halkı neden takip etmiyor? Bence bunun başında hepsinin birbirine benzemesi yatıyor. Özel habercilik ve araştırmacı gazetecilik haberleri sıfır seviyesinde. Mesele Menemen Belediyesi'nde Serdar Aksoy başkanla ilgili ilk haberleri ben bir Avrupa kanalında gördüm. Ege Telgraf, İYİ Parti binasının yanında olduğu halde İYİ Parti açılışının haberini ajanstan geçmişti. Yani yerel gazetelerde ve internet üzerinden yayın yapanlarda habercilik çok zayıf. Ajanslardan aldıkları ve kendilerine belediyelerden gelen bültenler haricinde haberleri yok gibi. Ya da suya sabuna dokunmuyorlar. Yeni Asır hariç belediyelerin hatalarını, kusurlarını yazan yok. Yeni Asır da çoğu kez abartarak ve AKP üslübunda haberleri veriyor. Onu da doğru bulmuyorum.

Oysa askerliğimi yaptığım Kocaeli geliyor aklıma. Yerel medyanın çok güçlü olduğu ve her kahveye giren gazetelerin gündem belirlediği, çokça da okunduğu bir il. Örneğin Kocaeli'nde en ufak partilerin mahalle başkanı bile istifa etse haberi yapılıyor, röportajı yapılıyor. İzmir'de mümkün mü? Onlar il başkanlarıyla nadiren ilçe başkanlarını haber yapıyorlar. Elbette siyasi partiler de bu haberleri yapan gazetecileri sık sık kahvaltılarda, yemeklerde ağırlıyorlar. Ağırlamalıdırlar da. Fakat gazeteci, o ilçe başkanına muhalif kişinin açıklamalarını da basma/yayınlama cesaretini gösterebilmelidir.

İzmir'de medya alanındaki bu geriliği veya tükenmişliği gördük. Dernek olarak; elektronik gazetemiz ve Youtube kanalımızla ortamı şöyle bir salladık. Ezberleri bozduk. Bugün Grup Gazetesi, Yeni Asır hariç tüm yerel gazetelerden daha fazla okunuyor. Tıpkı Gazete Karşıyaka gibi Karşıyaka Haber Gazetesi gibi pdf formatında... Youtube kanalımız Grup Televizyonu, milyonları aşan videoları ile internette adından söz ettiriyor. Üstelik bizim derneğimize bağlı bu yayınların maaşlı elemanları yok. Şu anda olamaz da. Çünkü sadece 20 lira aidat toplayan ve yaş ortalaması 70'in üzerinde üyelerden oluşan bir topluluğuz. Ancak biz yazılarımız ve yayınlarımızla; mevcut yerel gazetecilerden çok daha fazla ses getirip etkili oluyoruz. Reklam alacağız diye belediye haberlerini yapıp yapmamak bizim yumuşak karnımız olmuyor. Gerçekleri üyelerimizle paylaşmaya devam ediyoruz. Keşke biz de Resmi İlan alsak ve genç personel çalıştırabilsek. O zaman bizi kimse tutamazdı. Belki de böyle bir olanak vardır; dernekteki arkadaşlarla genel kurulumuz sonrası bir araştıralım; hiç olmazsa istihdam sağlarız birilerine.

Son iki not...

1)  Sevgili İzmir Gazeteciler Cemiyeti, hala Ahmet Adnan Saygun Kültür Merkezi'nde benim önüme geçmek için objektifi ile omzuma vuran gazeteci hakkında bir beyanatınızı duymadık. Başkan Sayın Dilek Gappi'nin son derece hassas olduğunu biliyorum ancak arkadaşlarımızla birlikte yaşadığımız nezaketsiz durumu oluşturan gazeteci ile ilgili tavrınızı da merak ediyoruz. Tekrar hatırlatmak isteriz.

2) Belediyelerin işi gazete çıkartmak değildir. Gazetecilik faaliyetini belediyelerin yapması doğru değildir. O nedenle ben Gazete Karşıyaka olayını ve otobüslerde dağıtılan Büyükşehir Gazetesi'ni doğru bulmuyorum. Bunun yerine bültenler ve dergiler daha anlamlı oluyor.